تجربه ی من

خوابی شیرین             که در انتظار تعبیرش نبودی، بارانی            که دانه دانه تمیز می شود                             و روی گونۀ من می نشیند، کاسه ئی از صدف                   که فرشتگانش پاک کرده اند                                                    تا از لبخندت پر شود. این جایی تو          در آتش دست های من                     و تشنه و بی امان می باری می باری          و تسکینم می دهی. شمس لنگرودی/ ملاح خیابان ها ...

پیش آمده هیچ وقت پیشانی ات بلند باشد بختت بلند تر؟     و مردی بلند بلند            بگوید "دوستت دارم"!؟ باید پیش آمده باشد تا خیال نکنی زن بودنت بر بادهای بیابان شده شاید پیش آمده باید باشد تا انتقام خودت را از خودت نگیری و به خوردِ خودت ندهی بیخود که چه بهتر که می توانم زن تنهای مستقلی باشم هیچ زنی پای این دروغ را امضا نمی کند      مگر آنکه           پیش نیامده باشد مهدیه لطیفی ...

کارل یونگ:  بعضی وقت ها باید یه کارهای غیر قابل ِ بخشش بکنی، فقط به خاطر اینکه بتونی به زندگی ادامه بدی ...   یک روش خطرناک ...

از تنهایی خسته شده ام از رسیدن، نا امید از تو، دلسرد دلم به هیچ چیزی خوش نیست اما چرا نمی توانم عاشقت نباشم؟ کاظم خوشخو ...

و از میان تمامِ آرزو ها دردناک ترینش نخواستن تو در نداشتنِ توست و کاش کاش گریزی بود از عمقِ وحشت آورِ این درد که در تخیلِ عشق رسیدن چه بروزِ محالی دارد و در سلوکِ عشق چه ناعادلانه ‌ست بودن .. ... و غریبانه بودن و چه غم انگیز شهوت بی‌ امانِ انگشتانِ من برای نوازش تلخی‌ دستانِ تو نیکی‌ فیروزکوهی ...

به همین غروب غم‌انگیز دل‌خوشم اگر بدانم تو هم یک جایی نشسته‌ای پشت پنجره و دلت برای من تنگ شده است کاظم خوشخو ...

این منم که گم شده ام یا تویی که پیدا نمیشوی ...   عباس معروفی ...

لازلو : نمی‌دونم می‌دونین که دارین سعی می‌کنین از خودتونفرار کنید و هیچوقت هم موفق نمی‌شین!   کازابلانکا ...

من نمیخوام که اون توی قلبم باشه, میخوام اینجا کنارم باشه...     Frankenweenie ...

اين نور را به دو نيم كرده ام دور سرت ببندم قديسان را ديده ام، و حلقه های شهاب را كه طلوع می كنند.   اين رود را حلقه حلقه جدا كرده ام می گذارم برشته شود با مه صبحگاهی بنوشم.   از صبح علی الطلوع فرفره ها در حافظه ام می چرخند سراسر خواب های ديشب من از جرقه های حضورت روشن بود.   چه كنم اگر اين فيل را از سوراخ مور نگذرانم نامش را زير و زبر نكنم ليفت را نبافم .   چه كنم اگر اين چشم بندی ها هم نباشد.   تو می آئی و من برای صبحانه امروز بجز اين سطور رنگ شده ام چيزی ندارم.       شمس لنگرودی ...